Trwa Adwent – czas oczekiwania na przyjście Zbawiciela. Po polsku śpiewamy: >> Spuśćcie rosę niebiosa i obłoki niech wyleją sprawiedliwego <<. W tradycyjnym języku Kościoła, czyli po łacinie, ta pieśń zaczyna się od słów: >> Rorate cæli desuper et nubes pluant justum <<. Wysłuchajmy tej pięknej i głęboko zakorzenionej w wierze śpiewanej modlitwy adoracyjnej, znanej nam z Mszy świętych roratnich.
Drodzy Bracia i Siostry! Adwent to radosne oczekiwanie na Zbawiciela. Wsłuchując się w słowa znanej pieśni kościelnej „Niebiosa, rosę spuśćcie nam z góry”, wchodzimy w Adwent, czyli w oczekiwanie na przyjście Zbawiciela. Nie jest to czas umartwień, ale porządkowania naszych sumień i naszego życia. W tym okresie łączymy się w naszym oczekiwaniu ze wszystkimi sprawiedliwymi synami i córkami Izraela. W sposób szczególny łączymy się z Maryją i jej Oblubieńcem, św. Józefem, dla których Adwent – od chwili Zwiastowania – był radosnym wyczekiwaniem na narodziny Jezusa. Dzisiejsza liturgia przypomina nam ten czas wypatrywania naszego zbawienia. Pan jest blisko. „Nadeszła godzina powstania ze snu” (por. Rz 13, 11).
„Oto Pan Bóg przyjdzie…”- słowa pieśni adwentowej wprowadzają nas w czas radosnego oczekiwania na przyjście Zbawiciela. Jednak w dzisiejszych czasach wciąga się nas w „zewnętrzne” przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia.
W naszych świątyniach i kaplicach, ale przede wszystkim w sercach zabrzmią od najbliższej niedzieli pieśni adwentowe >> Oto Pan Bóg przyjdzie …<< jest jedną z najpiękniejszych i najbardziej znanych. Wysłuchajmy jej w wykonaniu zespołu „Deus Meus”.
Loading ...