Rozmowa z Jego Ekscelencją, księdzem dr. Markiem Mendykiem, nowym Ordynariuszem Diecezji Świdnickiej.

w-Akcji: Z ogromną radością i wdzięcznością przyjęliśmy decyzję Ojca Świętego o nominacji księdza biskupa na Ordynariusza diecezji świdnickiej. A jaka była reakcja księdza biskupa?

JE bp Marek Mendyk: – Była ona dla mnie trochę zaskoczeniem, a trochę też i niespodzianką. Wprawdzie przy rozmowach „od czasu do czasu”, gdy pojawiał się temat następcy Księdza Biskupa Ignacego i niekiedy wybrzmiewało moje imię – uśmiechałem się w przekonaniu, że to jest po prostu niemożliwe. A to z jednego prostego powodu: pochodzę z tego środowiska, tu się urodziłem, wychowałem, tutaj też pracowałem, więc taki powrót „proroka do swojej ojczyzny” będzie raczej niemożliwy. Ale okazuje się, że dla pana Boga nie ma nic niemożliwego.

Obejmuje ksiądz biskup stanowisko w trudnym dla wszystkich czasie pandemii. To wielka próba dla Kościoła w Polsce…

– Rzeczywiście, pandemia jest czasem wielkiej próby zarówno dla Kościoła, jak i dla naszych codziennych relacji międzyludzkich. Czas zamkniętych świątyń i zalecenie pozo-
stania w domach to również sprawdzian dla relacji panujących w rodzinach: czy mają one
wyłącznie wymiar fizyczny, czy też jednak głębszy, duchowy. Obserwując zachowania wielu osób w tym trudnym czasie mam jednak dużo nadziei: budujemy się tymi, którzy w obliczu wielkiego zagrożenia, którego skutków trudno przewidzieć, pięknie się organizują szyjąc opaski ochronne, gotują posiłki dla służby medycznej – dla zapracowanych lekarzy, pielęgniarek, także osób sprzątających szpitale zakaźne, wpłacają pieniądze na
potrzebny sprzęt ratujący życie – to naprawdę budzi naprawdę ogromny szacunek i daje
nadzieję. Patrzę również na kapłanów, którzy również przeżywają swój trudny czas sprawując nabożeństwa przy pustych kościołach; ale też widzę z jak wielkim poświęceniem angażują się w różne działania, aby nieść pomoc najbardziej zagrożonym i potrzebującym. To piękne znaki wzajemnej solidarności.

Jakie cechy powinien posiadać pasterz diecezji?

– Nie umiem na to pytanie odpowiedzieć. Św. Paweł pewnie by powiedział: nienaganny,
roztropny, nie porywczy… pewnie można wymienić ich więcej. Dzisiaj nie tylko pasterza
diecezji, ale cechą każdego powołanego powinna być świętość. To przecież od tego
zależy powodzenie naszej życiowej misji, naszego powołania. Bardzo mi imponują
„święci z sąsiedztwa”, o których mówi papież Franciszek, czyli tacy, którzy żyją blisko nas i są odblaskiem obecności Boga.

Księże biskupie, jakie wyznaczył sobie ksiądz biskup kierunki sprawowania posługi duszpasterskiej w diecezji świdnickiej?

– Kierunek jest zawsze ten sam, niezmienny. To jest program, który wyznacza Ewangelia i Tradycja Kościoła. A centrum, które jednoczy wszystkie działania to osoba Jezusa Chrystusa, którego mamy poznawać, kochać i naśladować.

Jaki kształt powinna mieć ewangelizacja w dzisiejszych czasach w Kościele?

– Wszystko rozpoczyna się od duchowej wrażliwości na słowo Boga. Ewangelizacja
podobnie jak ewangelizator rodzą się ze słuchania Słowa. To przez swoje Słowo pan Bóg proponuje człowiekowi drogę, która bardzo często jest trudna, wymagająca, ale nie ma na niej przemocy. To nic innego jak odkrywanie Boga, który przychodzi do nas w codzienności. I to jest piękne. Wybór zawsze należy do słuchającego.

Jak ksiądz biskup ocenia rolę mediów katolickich w procesie ewangelizacji?

– Media to współczesne areopagi misyjne. Tak samo zresztą jak i kultura: służą prawdzie. Katolickie media mają wnosić Dobrą Nowinę o zbawieniu Chrystusa w świat kultury, sztuki, rozrywki, spędzania wolnego czasu i pracy.

Wiemy, że dla księdza biskupa szczególnie bliskie są losy ludzi młodych. Jest ich wciąż jeszcze wielu w polskim Kościele, ale wielu również odeszło. Jak ich zatrzymać?

– Często zadajemy sobie pytanie: czy młodzi faktycznie odchodzą od Kościoła? Czy może też Kościół opuścił młodych? Przez wiele lat duszpasterzowania nauczyłem się salezjańskiej metody pracy z młodymi. I ona się sprawdza – pierwsza zasada – być. „Być z młodymi” to znaczy mieć dla nich czas, słuchać co mówią, przyglądać się jak żyją, jakie mają oczekiwania i jakie pytania noszą w sobie? Ale najważniejsze to z nimi BYĆ.

Księże biskupie, a tak prywatnie, jakie są marzenia księdza biskupa?

– Ojej, wszystkiego nie mogę ujawnić podczas pierwszej rozmowy. Jak się spotkamy po latach to powiem więcej. Ale marzenia mam. Marzenia trzeba mieć. One bardzo motywują
do działania.

Dziękujemy za rozmowę.

Redakcja w-Akcji

zdj. – red.