Kościół, obok funkcji uświęcania przez liturgię, wypełnia jeszcze inne funkcje, wynikające z jego posłannictwa: funkcję nauczania oraz rządzenia i służby. Również dla wypełnienia tych funkcji liturgia ma znaczenie fundamentalne. Liturgia jest źródłem dla funkcji nauczania, głównie przez czytanie i wyjaśnianie Pisma Świętego, przez słowa i rzeczy, które sprawiają, że sakramenty przyczyniają się do umocnienia i wzrostu wiary, że są sakramentami wiary.
Moje wystąpienie na powyższy temat jest bezpośrednio skutkiem zainteresowania się biskupa Pawła Sochy zagadnieniem pentekostalizacji i zaproszenia mnie na wasze doroczne sympozjum.
Święty Leonard, gdy ukończył swą piękną książkę o wartości Mszy św., pod wpływem świętego uniesienia i gorącego zapału, zawołał: „O, ludy obałamucone, ludy obałamucone, co robicie? Dlaczego nie biegniecie do kościołów, aby słuchać tylu Mszy św., ile tylko możecie? Dlaczego nie naśladujecie Aniołów, którzy, gdy Msza św. się odprawia, całymi zastępami schodzą z nieba i stają przed naszymi ołtarzami z uszanowaniem pełnym skromności, aby z większym skutkiem wstawiać się za nami?!”
Niekiedy jako twierdzenia, a czasem jako hipotezy, formułowane są propozycje teologiczne, które odbierają chrześcijańskiemu objawieniu oraz tajemnicy Jezusa Chrystusa i Kościoła charakter absolutnej prawdy i zbawczej powszechności, a w każdym razie rzucają na nie cień wątpliwości i niepewności. Aby przeciwstawić się tej relatywistycznej mentalności, która rozpowszechnia się coraz bardziej, należy przede wszystkim potwierdzić ostateczny i pełny charakter objawienia Jezusa Chrystusa.