Drogi duchowego rozwoju rodziny – cz.1

Świadectwem troski Błogosławionego Jana Pawła II (i jego następcy) o podstawową komórkę społeczną stały się też Światowe Spotkania Rodzin, organizowane co trzy lata.

Pierwsze z nich odbyło się w dniach 8-9 października 1994 r. w Rzymie. W Kościele katolickim trwał wówczas Rok Rodziny. Ojciec Święty pragnął uwrażliwić cały Kościół, a także społeczność międzynarodową, szczególnie na duchowy wymiar rodziny. Już na początku roku ukazał się List do Rodzin, a na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim odbyło się sympozjum międzynarodowe nt. Rodzina sercem cywilizacji miłości. Bł. Jan Paweł II spotkał się z rodzinami  i wygłosił przemówienie, w którym odpowiadał na pytanie: czym jesteś, rodzino chrześcijańska? Głównym punktem Spotkania była Msza św. na placu św. Piotra, której przewodniczył bł. Jan Paweł II. W kazaniu mówił on o „Ewangelii rodziny”, czyli o zespole pewnych podstawowych wartości, którymi winna się odznaczać każda rodzina, zwłaszcza chrześcijańska. Tak więc troska o podstawowe wartości – to zasadnicze zadanie rodziny w świetle pierwszego Spotkania Rodzin.

Drugie Światowe Spotkanie Rodzin z Ojcem Świętym odbyło się w Rio de Janeiro, w dniach 2-6 października 1997 r. pod hasłem: Rodzina – dar i zadanie, nadzieja ludzkości. Poprzedził je kongres teologiczno-duszpasterski. Bł. Jan Paweł II w spotkaniu podkreślił, że rodzina jest darem i zadaniem dla człowieka i społeczeństwa. Wezwał też zebranych do budowania cywilizacji miłości i opartego na niej nowego społeczeństwa oraz aby >> bronili swych rodzin jako cennego i niezastąpionego daru. << Zaapelował o zapewnienie rodzinom  >> ochrony sprawiedliwych praw, które pomogłyby pokonać nędzę i klęskę bezrobocia. << Podczas Mszy Świętej Ojciec Święty po raz kolejny z wielką mocą podkreślił nierozerwalność małżeństwa jako podstawy zdrowej, odpowiedzialnej i szczęśliwej rodziny.

W dniach 14-15 października 2000 r. kolejne – trzecie już – Światowe Spotkanie Rodzin z Ojcem Świętym w ramach Roku Świętego powróciło do Rzymu. Tradycyjnie odbył się (11-13 października w Auli Pawła VI) międzynarodowy kongres teologiczno-duszpasterski pod hasłem: Dzieci są wiosną rodziny i społeczeństwa. Podczas spotkania Ojciec Święty podkreślił, niestety, nie wszędzie dzieci są wiosną rodziny i społeczeństwa, a w wielu krajach żyją one w bardzo trudnych warunkach. Dlatego Papież przypomniał ojcom i matkom o ich powołaniu >> do niezwykle wzniosłej misji, jaką jest współdziałanie ze Stwórcą w przekazywaniu życia << i wezwał ich, aby nie lękali się życia. >> Głoście wartość rodziny i zarazem wartość życia! Bez tych wartości nie będzie przyszłości godnej człowieka! << – wołał na zakończenie. W kazaniu podkreślił m.in., że >> wydając na świat dzieci małżeństwo osiąga pełny rozkwit: dokonuje się w nich uwieńczenie owej całkowitej wspólnoty życia, która czyni małżonków «jednym ciałem»”. „Dzieci nie są «dodatkiem» do życia małżeńskiego, nie są «opcją», ale »najcenniejszym darem«, wpisanym w samą naturę związku małżeńskiego. << Zatem w Rzymie wybrzmiała troska o dzieci jako niesamowity dar każdej rodziny.

Czwarte Światowe Spotkanie Rodzin odbyło się 22-26 stycznia 2003 r. w stolicy Filipin – Manili pod hasłem: Rodzina chrześcijańska dobrą nowiną dla trzeciego tysiąclecia. Po raz pierwszy w historii Światowych Spotkań Rodzin nie mógł wziąć w nich bezpośredniego udziału bł. Jan Paweł II. Jednak dzięki satelitarnym łączom papież gorąco zaapelował: >> Drogie rodziny chrześcijańskie! Głoście światu z radością ten wspaniały skarb, który niesiecie jako kościoły domowe! Małżonkowie chrześcijańscy! W waszej wspólnocie życia i miłości, w waszym wzajemnym oddaniu i wielkodusznym przyjmowaniu dzieci, bądźcie w Chrystusie światłem świata! << Papież podkreślił dalej, że „rodzina oparta na małżeństwie jest dziedzictwem ludzkości, jest wielkim dobrem najwyższej wartości, koniecznym dla życia, rozwoju i przyszłości narodów” i jest niezbędna dla prawdziwej „ekologii ludzkiej”. W Manili bł. Jan Paweł ukazał rodzinę jako Kościół domowy i wielkie dobro dla życia i przyszłości całych narodów.

ks. Czesław Parzyszek SAC

Polecamy poprzednią refleksję: RODZINA DROGĄ KOŚCIOŁA

Fot: Mateusz.pl