Piastun bezcennego słowa

Kanonizacja Błogosławionego Jana Pawła II to przede wszystkim wydarzenie religijne. Równocześnie dla wielu ludzi na całym świecie Papież z Polski to niezwykły człowiek. Karol Wojtyła to również człowiek zanurzony w kulturze. Sięgał po słowa, aby siłą ich znaczeń i wagą, z jaką wpływają na innych, nieść przesłanie dane mu w łasce wiary. Przybliżmy sobie maestrię, z jaką Karol Wojtyła traktował słowo.

Zacznijmy od wiersza, który Karol Wojtyła zadedykował swojej Mamie. „Emilii – Matce mojej” w wykonaniu Edyty Gepert.

Miłość była dla Karola Wojtyły osią intelektualnych poszukiwań, światłem duchowego rozwoju i w sposób nadzwyczajny praktyką codzienności. Wiersz „Miłość mi wszystko wyjaśniła” w wersji śpiewanej jest obrazem tego doświadczenia.

Święty Stanisław był dla księdza, biskupa, arcybiskupa i kardynała Karola Wojtyły modelem posługi kapłańskiej. Wiersz „Stanisław” powstał tuż przed konklawe, podczas którego Polak został Papieżem. Posłuchajmy tego wiersza w wykonaniu Gustawa Holoubka.

Polska była dla Karola Wojtyły Ojczyzną, do której pielgrzymował, za którą modlił się, i o której pisał. Także w wierszu „Ojczyzna, kiedy myślę…”

 „Tryptyk Rzymski” przenosi nas do miejsca, w którym kardynał z Krakowa, stał się biskupem Rzymu. „Omnia nuda…” w wykonaniu Stanisława Soyki.

Karol Wojtyła sięgał po pióro, by pisać wiersze także jako Jan Paweł II. Jeden z tych wierszy poznamy dzięki recytacji Jerzego Zelnika.

Krzysztof Kolberger czytający fragmenty „Tryptyku Rzymskiego” – poematu napisanego przez Papieża – jakże to przejmująco brzmi dzisiaj.

 „Nadzieja, która sięga poza kres” – to jakże wymowne przesłanie dla każdego człowieka, dla każdego z nas…

W ramach stałego cyklu filmowego w Portalu AKCJA zatrzymaliśmy się nad słowami napisanymi przez Karola Wojtyłę, którego świat od jutra będzie nazywał Świętym Janem Pawłem II. Niech te i wszystkie inne słowa Papieża z dalekiego kraju będą dla nas inspiracją do poszukiwania tego co prawdziwie piękne.

(kk)

Na podstawie: vvena.pl