Ogrodzie Oliwny, widok w tobie dziwny! Widzę Pana mego, na twarz upadłego. Tęskność, smutek, strach Go ściska! Krwawy pot z Niego wyciska. Ach, Jezu mdlejący, prawieś konający! Kielich gorzkiej męki z Ojca Twego ręki ochotnie przyjmujesz, za nas ofiarujesz. Anioł Ci się z nieba zjawia, o męce z Tobą rozmawia. Ach, Jezu strwożony, przed męką zmęczony! Uczniowie posnęli, Ciebie zapomnieli. Judasz zbrojne roty stawia przede wroty i wnet do Ogrójca wpada z wodzem swym zbójców gromada. Ach, Jezusa truje zdrajca gdy całuje! Chociaż ze swym ludem obalony cudem, gorzej niż padł wstaje, Jezusa wydaje. Dopiero się nań rzucają, więzy, łańcuchy wkładają. Ach, Jezu pojmany, za złoczyńcę miany! Ogrodzie Oliwny, widok w tobie dziwny! Widzę Pana mego, na twarz upadłego.
Pieśń pasyjna „Ogrodzie Oliwny” powstała w XVII wieku. Nie znamy autora słów ani jej kompozytora. Utwór pojawił się w śpiewniku księdza Jan Kazimierza Siedleckiego, gdzie zapisanych jest aż 31 zwrotek tej pieśni. Zazwyczaj śpiewa się zazwyczaj trzy pierwsze zwrotki. Tym razem tę pełną uczuć pieśń prezentujemy w wykonaniu Antoniny Krzysztoń. W jej ustach utwór staje się przejmującą modlitwą.
Muzyka i obraz, słowa i gest, utrwalane na video, mogą inspirować nas do głębszego przeżywania wiary i jedności z Kościołem, dlatego kontynuujemy nasz cykl filmowy. Zachęcamy Czytelników do przesyłania linków do własnych lub znalezionych w sieci krótkich klipów, które będziemy udostępniać na Portalu AKCJA.
Loading ...