Wielebny i Drogi Ojcze, pyta mnie Ojciec o moje zdanie w sprawie wypadków widzianych z punktu widzenia losu i zadań Kościoła. Powiem krótko, co myślę. Głoszę to i piszę na wszystkie strony, nalegam i nawołuję, a nade wszystko chciałbym poruszyć polskich kapłanów, bo chodzi mi o to, by Polska odrodziła się w wielkości i potędze ducha oraz by moralnie stanęła wyżej od innych narodów. Wiem ja to, że chłosta Boża przechodzi przez kraje.
Niosę krzyż, zmagam się, runął mój świat. Tracę sens, życia smak. Co robić mam? Ciemność mnie ogarnęła, całkiem mną zawładnęła. Podaj mi Swoją dłoń. Ulecz mój lęk. Nie chcę żyć w nocy tej, nie chcę w niej trwać. Muszę wstać, podnieść się. Przywróć mi twarz. Daj mi moc! I Błogosław, by Twa łaska mnie niosła. Sobie sam pomóc chcę – Ty wspieraj mnie. Ty jesteś Drogą. Ty jesteś Życiem. Do światła z ciemności wyrwij mnie. Wyrwij mnie z nocy tej. UIecz mnie z ran. Widzieć chcę Twoją twarz – tę, którą znam. Do Twych ran moje rany, do Twych słów moje „amen”. Dotknij mnie. Blisko bądź na zawsze już. Rzucę się w Twe ramiona. Miłość wszystko pokona! Ty i ja, ja i Ty. Na zawsze już.
Dokąd nas zaprowadzisz, Panie. Bez bagażu i bólu głowy. I gdy nic nam na drodze nie stanie, czy będziemy mogli zacząć na nowo? Bo wiesz, u nas nie zawsze jest słońce, Choć przed deszczem nas chroni parasol. Czasem jednak przemoczy nam serca Inny deszcz, co spływa po twarzy. Więc nas zabierz bez tych uśmiechów co dzień rano zostawianych na lustrze, i bez śniadań, w pośpiechu by zdążyć na kolejny autobus do jutra. Bo my tu tak do jutra, do zaraz do pierwszego i do wakacji, rozliczając geniuszy z geniuszu, z zjadaczy chleba z kolacji. Więc już jutro zaprowadź nas, Panie… Bez bagażu i bólu głowy. I gdy nic nam na drodze nie stanie, spróbujemy zacząć na nowo.
„Światło wiary” – tym wyrażeniem tradycja Kościoła nazwała wielki dar przyniesiony przez Jezusa, który tak oto przedstawia się w Ewangelii św. Jana: «Ja przyszedłem na świat jako światłość, aby nikt, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności » (12, 46). Również św. Paweł „wyraża się tymi słowami: « Albowiem Bóg, Ten, który rozkazał ciemnościom, by zajaśniały światłem, zabłysnął w naszych sercach » (2 Kor 4, 6).
Loading ...