„There is no rose of such virtue” – to XV-wieczny hymn będący częścią „Trinity Carol Roll”, czyli najstarszego manuskryptu angielskiej muzyki polifonicznej, który przetrwał do naszych czasów.
Boże Narodzenie – niecodzienny wieczór, cudowna noc i kolejne dni już inne, bo narodził się Pan nasz Jezus Chrystus. Maryja i Józef piastują Dzieciątko, do którego przybywają zwykli ludzie i ważne osoby – wszyscy zjednoczeni miłością, nadzieją i wiarą.
Rorate caeli desuper et nubes pluant justum. Ne irascaris, Domine, ne ultra memineris iniquitatis. Ecce civitas Sancti facta est deserta, Sion deserta facta est, Jerusalem desolata est. Domus sanctificationis tuae et gloriae tuae, ubi laudaverunt te patres nostri Peccavimus, et facti sumus tamquam immundus nos et cecidimus quasi folium universi, et iniquitates nostrae quasi ventus abstulerunt nos abscondisti faciem tuam a nobis, et allisisti nos in manu iniquitatis nostrae. Vide Domine afflictionem populi tui et mitte quem missurus es emitte Agnum dominatorem terrae de Petra deserti ad montem filiae Sion ut auferat ipse jugum captivitatis nostrae. Consolamini, consolamini, popule meus cito veniet salus tua quare maerore consumeris, quia innovavit te dolor? Salvabo te, noli timere. Ego enim sum Dominus Deus tuus, Sanctus Israel, Redemptor tuus.
Adwent jest synonimem nadziei na powrót Chrystusa. On ciągle do nas przychodzi w swoim Słowie, w sakramentach świętych. Jednak oczekujemy również Jego ostatecznego przyjścia przy końcu czasów, kiedy wszyscy poznamy całą prawdę o Bogu.
Loading ...