Nauka o ideale osobistym należy do wewnętrznej struktury Ruchu Szensztackiego. Jest ona związana z celem wychowania nowego człowieka. Ideał osobisty stanowi w organicznej ascezie ośrodek wszelkiego dążenia do świętości, a jego odkrycie ma bardzo ważne znaczenie w procesie samowychowania.
Niekiedy jako twierdzenia, a czasem jako hipotezy, formułowane są propozycje teologiczne, które odbierają chrześcijańskiemu objawieniu oraz tajemnicy Jezusa Chrystusa i Kościoła charakter absolutnej prawdy i zbawczej powszechności, a w każdym razie rzucają na nie cień wątpliwości i niepewności. Aby przeciwstawić się tej relatywistycznej mentalności, która rozpowszechnia się coraz bardziej, należy przede wszystkim potwierdzić ostateczny i pełny charakter objawienia Jezusa Chrystusa.
A dziś któż powstanie, by walczyć dla Boga? Któż ośmieli się zmierzyć ze współczesnymi prześladowcami Kościoła?
Jednostronna „teologia krzyża” może doprowadzić do zapomnienia tego, co najbardziej istotne. Krzyż nie jest tylko sądem Boga nad światem, obaleniem mądrości świata i ujawnieniem jego grzechu. Krzyż nie jest „nie” Pana Boga dla świata, ale Jego miłosnym „tak”: „Niesprawiedliwości, zła jako rzeczywistości – pisze Ojciec Święty w swojej ostatniej książce o Jezusie – nie można po prostu ignorować i zwyczajnie tolerować. Musi zostać przeobrażone i pokonane. Tylko to jest autentycznym miłosierdziem. A ponieważ ludzie nie są do tego zdolni, czyni to teraz sam Bóg, i to właśnie jest owa „bezwarunkowa” dobroć Boga” (Jezus z Nazaretu, s. 145).
Loading ...