Miłosierdzie Boże zmienia serce człowieka i pozwala mu doświadczyć wiernej miłości, sprawiając, że i on staje się zdolny do miłosierdzia. Wciąż odnawiającym się cudem jest fakt, że miłosierdzie Boże może opromienić życie każdego z nas, pobudzając nas do miłości bliźniego i tego, co tradycja Kościoła nazywa uczynkami miłosierdzia względem ciała i duszy. Przypominają nam one o tym, że nasza wiara wyraża się w konkretnych, codziennych uczynkach, które mają pomagać naszemu bliźniemu w potrzebach jego ciała i duszy i na podstawie których będziemy sądzeni: karmienie, nawiedzanie, pocieszanie, pouczanie.
Umiłowani Diecezjanie, w Środę Popielcową rozpoczęliśmy Wielki Post. Tegoroczny okres nawrócenia i pokuty ma wyjątkowy charakter. Obchodzimy go bowiem w roku, w którym Ojciec Święty Franciszek ustanowił Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia. Z tej okazji przypomniał, że „potrzebujemy nieustannie kontemplować tę tajemnicę miłosierdzia. Jest ona dla nas źródłem radości, ukojenia i pokoju. Jest warunkiem naszego zbawienia” (bulla Misericordiae vultus). Papież wyraził przy tym pragnienie, „aby nadchodzące lata były naznaczone miłosierdziem tak, byśmy wyszli na spotkanie każdej osoby, niosąc dobroć i czułość Boga! Do wszystkich, tak wierzących jak i tych, którzy są daleko, niech dotrze balsam miłosierdzia jako znak Królestwa Bożego, które jest już obecne pośród nas” (MV).
«Rozdzierajcie (…) serca wasze, a nie szaty!» (Jl 2, 13) Tymi przenikliwymi słowami proroka Joela liturgia wprowadza nas dzisiaj w Wielki Post, wskazując nawrócenie serca jako cechę charakterystyczną tego czasu łaski. Prorocki apel stanowi wyzwanie dla nas wszystkich bez wyjątku i przypomina nam, że nawrócenie nie sprowadza się do form zewnętrznych lub ogólnikowych postanowień, lecz angażuje i przemienia całe życie, począwszy od centrum osoby, od sumienia. Jesteśmy wezwani do podjęcia drogi, podczas której, wbrew rutynie, usiłujemy otworzyć oczy i uszy, ale przede wszystkim otworzyć serce, aby wyjść poza swój «ogródek».
Czcigodni Bracia, drodzy Bracia i Siostry! Dzisiaj, w Środę Popielcową, rozpoczynamy nową drogę wielkopostną, która trwa czterdzieści dni i prowadzi nas do radości Paschy Pana, do zwycięstwa życia nad śmiercią.