Ojcze, któryś w niebie jest. Niech się święci Imię Twe. Niech nastanie Twe królestwo dziś, a wola Twoja wypełnia się. Ojcze, któryś w niebie jest. Niech się święci Imię Twe. Jak w niebie tak i tu. Powszedni chleb niech da nam Bóg. Ojcze, któryś w niebie jest. Niech się święci Imię Twe. Odpuść winy wszystkim nam jak i my czynimy wciąż tak braciom swym. Ojcze, któryś w niebie jest. Niech się święci Imię Twe. Na pokusę nigdy nie wiedź nas. Od złego zbaw po wieczny czas.
Wszechmogący, objaw Imię Swe. Twoja chwała sięga coraz wyżej. Ponad moc nieprzyjaciela wznieś Twoje ramię, Święty, Jedyny Bóg Wszechmogący, unieść skrzydła Swe Twoje serce woła, podejdź bliżej. Żaden płomień już nie strawi mnie. Przede mną idzie Bóg. Proszę pomóż, gdy złamany w pół gorzko płaczę i spadam w dół. Już prawie kres, pochwyć mnie. Bezbronnemu nie odmawiasz, wiem. Tego serca, co szuka Ciebie nie zetrze śmierć, ocalisz mnie. Twoja dłoń zatrzyma każdy cios. Przeciw temu, co sączy jad podniesiesz głos, odpowiesz wnet (idź precz!). Żadne słowo, które rodzi gniew żądło wrogie nie ugodzi, już nie zrani mnie. Bóg tarczą jest. Usłyszy cię, błaganie Twe, zobaczy łzy. Zlituje się, objawi się, uzdrowi cię.
Wielka Boga-Człowieka Matko, Niepokalana Dziewico Maryjo, Matko Kościoła i Królowo Polski, Matko naszego zawierzenia! W obliczu Boga, w Trójcy Świętej Jedynego, oddajemy dzisiaj w Twoją wieczystą i macierzyńską niewolę miłości naszą parafię, kapłanów, osoby konsekrowane, małżeństwa i rodziny, ojców i matki, dzieci i młodzież, ludzi starszych, chorych i samotnych, wspólnoty, grupy i wszystkie dzieci Boże.
Poprzez wieki istnienia państwa Polskiego, dotykały go liczne trudne doświadczenia. Jednak wielka wiara naszego narodu i wspólnie zanoszone modlitwy, wielokrotnie ratowały go w licznych wojnach, najazdach i rozbiorach. To nią umocnieni podnosiliśmy się z rozbiorów i dramatów wojen. Zanurzenie w Bożym Kościele pozwoliło przetrwać lata komunizmu.