Błogosławiony ksiądz Gerhard – głosiciel „paradoksu ziarna” – współpatronem świdnickiego seminarium? Znamy prorocze słowa św. Jana Pawła II głoszące, że świętość to „piękno normalności” oraz, że siłą Polski i Kościoła byli są i pozostaną świeci. Od pięciu lat kult Błogosławionego Męczennika Księdza Gerharda Hirschfeldera ma swoje poczesne miejsce tak we wspólnocie przełożonych, jaki i wśród alumnów Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Świdnickiej.
Po 50 latach od śmierci ks. Gerharda Hirschfeldera, wdzięczność i pamięć o nim nie ustały. Wśród dawnych wychowanków i wiernych powstały zbiory wspomnień i świadectw, narastały oznaki kultu.
„Człowiek naszych czasów chętniej słucha świadków, aniżeli nauczycieli; a jeśli słucha nauczycieli, to dlatego, że są świadkami” (Paweł VI, Evangelii nuntiandi, 41). Profesor Tadeusz Gadacz – profesjonalny filozof – formułuje niezwykle trafną i aktualną diagnozę naszej złożonej współczesności i europejskiej „nocy duszy”: „Europa jest dziś miejscem konfliktu między utopijnym modelem modernizacji, a fundamentalistyczną wersją islamu”; „nasza cywilizacja nie zdoła przetrwać bez zachowania fundamentalnych wartości”.
O tej godzinie, u schyłku dnia, gromadzimy się na tym cmentarzu i myślimy o naszej przyszłości, myślimy o tych wszystkich, którzy odeszli, którzy nas uprzedzili w życiu i spoczywają w Panu. Bardzo piękna jest wizja nieba, o jakiej usłyszeliśmy w pierwszym czytaniu: Pan Bóg, piękno, dobroć, prawda, czułość, pełnia miłości. To wszystko nas czeka. Ci, którzy nas uprzedzili i umarli w Panu już tam są.