Mizerna, cicha, stajenka licha, pełna niebieskiej chwały. Oto leżący, przed nami śpiący, w promieniach Jezus mały. Nad nim anieli w locie stanęli i pochyleni klęczą, z włosy złotymi, z skrzydły białymi – pod malowaną tęczą. Wielkie zdziwienie, wszelkie stworzenie, Cały świat orzeźwiony: Mądrość mądrości, Światłość światłości, Bóg-człowiek tu wcielony. I oto mnodzy ludzie ubodzy, radzi oglądać Pana. Pełni natchnienia, pełni zdziwienia upadli na kolana. Długo wzdychali, długo czekali, aż niebo rozgorzało, piekło zawarte, niebo otwarte. Słowo się Ciałem stało. Radość na ziemi, Pan nad wszystkimi roztacza blask poranny. Przepaść zawarta, upadek czarta. Zstępuje Pan nad pany. Hej, ludzie prości, Bóg z nami gości. Skończony czas niedoli. On daje siebie, chwała na Niebie, pokój wam dobrej woli.
Tekst tej kolędy po raz pierwszy ukazał się w „Szopce” w 1849 roku. Pierwotną melodię napisał ks. Jakub Wrzeciono, ale najbardziej znaną jest wersja Jana Galla. Słowa nie zmieniają się i linia melodyczna również, ale w aranżacji zespołu „Boguchwała” otrzymujemy bardzo nowoczesne w klimacie audio i video źródło inspiracji. Trwając w bożonarodzeniowej duchowej aurze, możemy odnaleźć się także wyobraźnią tam, gdzie zaprasza nas Dzieciątko.
Kontynuujemy filmowy cykl na Portalu AKCJA, w którym proponujemy wysłuchanie i obejrzenie klipów video inspirujących nas do głębszego przeżywania wiary i jedności z Kościołem. Zapraszamy Czytelników naszego portalu do przesyłania linków do własnych lub znalezionych w sieci krótkich klipów, które będziemy udostępniać na Portalu AKCJA.
Loading ...