Konstytucja o liturgii świętej II Soboru Watykańskiego (Sacrosanctum Concilium) podkreśla, że „śpiew kościelny, jako związany ze słowami, jest nieodzowną oraz integralną częścią uroczystej liturgii” 9por. n. 112). Oznacza to, że muzyka i śpiew są czymś więcej niż tylko ozdobą liturgii, lecz jej integralną częścią. Uroczysta muzyka kościelna z chórem, organami, orkiestrą i śpiewem wiernych, nie jest dodatkiem, wyznaczającym ramy liturgii i ozdabiającym ją, lecz stanowi ważny sposób czynnego udziału w wydarzeniu liturgicznym.
Benedykt XVI podkreślał, że serce Kościoła bije tam, gdzie ludzie się modlą. W swojej młodości Papież przeżył dramatyczny czas hitlerowskiej dyktatury, koszmar II wojny światowej, był świadkiem erupcji ateizmu i praktycznego materializmu w powojennej Europie, stał się jednym z największych teologów Kościoła katolickiego.
Wielka mowa o chlebie w Ewangelii wg Św. Jana ukazuje całe znaczeniowe spektrum tego tematu. Na początku jest głód ludzi, którzy słuchali Jezusa, i którym nie pozwala odejść bez dania im pokarmu, a więc tego „koniecznego chleba”, potrzebnego nam do życia. Jezus nie chce jednak, żeby się na tym skończyło, nie chce redukować potrzeb człowieka do chleba, do potrzeb biologicznych i materialnych. „Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (Mt 4, 4; Pwt 8, 3).
Czcigodni Bracia, drodzy Bracia i Siostry! Tą uroczystą Mszą św. koncelebrowaną rozpoczynamy XIII Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów, którego temat brzmi: «Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej».