„Byłem głodny, a daliście Mi jeść; Byłem spragniony, a daliście Mi pić; Byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; Byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; Byłem chory, a odwiedziliście Mnie, Byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie” (Mt 25, 35-36).
Drodzy młodzi, dzień dobry! Wreszcie się spotykamy! Dziękuję za to gorące powitanie! Dziękuję kardynałowi Dziwiszowi, biskupom, kapłanom, zakonnikom, seminarzystom i wszystkim, którzy wam towarzyszą. Dziękuję tym, którzy umożliwili naszą dzisiaj obecność w tym miejscu, którzy się zaangażowali, abyśmy mogli przeżywać to święto wiary.
„Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi. I przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. „Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien”.
Szukałem długo, aby znaleźć coś, co mnie uszczęśliwi. Chciałem znaleźć, co sprawiłoby mi satysfakcję i jak abym jak najmniej stracił na tym świecie. Jednak moje serce pozostawało puste i spragnione. Usłyszałem, jak ktoś woła mnie po imieniu. Kazał mi trzymać się za rękę mówiąc: znam Cię! „Jam Cię stworzył i czuję twój niepokój. Przyszedłem dla ciebie, mój kochany. Umarłem dla ciebie na Krzyżu, aby dać ci życie! Daję wam zbawienie, a wszystkie grzechy są odpuszczone.”