Prawda o Krzyżu.
W Roku Pańskim 966, 1050 lat temu, książę Polan Mieszko I, a wraz z nim cały dwór i wojowie, przyjęli z Rzymu – poprzez Czechy – chrzest święty. Z Rzymu zatem popłynęły do dalekiego kraju nad Wartą i Wisłą dwie fundamentalne prawdy: o Krzyżu Pana naszego Jezusa Chrystusa i o Jego Przenajświętszej Matce, Maryi Pannie. Pierwsza mówiła o Odkupieniu, natomiast druga była istotowo związana z Wcieleniem Bożego Syna.
Słusznie powiedział biskup Władysław, że czasy, które przeżywamy, nie są procesem skończonym, raczej dopiero rozpoczętym. Jakie będą koleje tego procesu, nikt nie jest w stanie przewidzieć, ponieważ wszystko, co się dzieje w naszej ojczyźnie, jest uwarunkowane różnymi zależnościami natury ogólniejszej. I nikt z nas nie jest w stanie wpłynąć na to, aby te uwarunkowania zmieniły się zgodnie z naszą wolą i z naszym pragnieniem na dziś.
Słowo Boże ukazuje nam dzisiaj dwa istotne aspekty życia chrześcijańskiego: wiarę i służbę. W odniesieniu do wiary skierowane są do Pana dwie szczególne prośby.
Łączą mnie z Wami więzy powołania kapłańskiego i pracy duszpasterskiej. (…) Bardzo często księża stawiają mi pytanie: jak można uprawiać duszpasterstwo bez kościoła? Można! Wszak na 12 lat mojej pracy w Karagandzie tylko jeden rok miałem kościółek, a 11 lat pracuję bez żadnego kościoła lub domu modlitwy. Był czas, że zaczęto w różnych miejscowościach otwierać małe kościółki raczej kapliczki, ale bez zezwolenia władz państwowych.
Loading ...